وب دونی

ملال همواره به نوعی با انسان همراه بوده است. کی‌یر کگور می‌گوید «خدایان ملول بودند و بنابراین انسان را آفریدند. آدم از تنهایی ملول بود و بنابراین حوا را خلق کردند. از آن زمان ملال وارد جهان شد و درست به همان نسبتی که جمعیت رشد می‌کرد ملال نیز بیشتر می‌شد».ملال، مردم را از درون می‌خورَدو همچون غبار، بی‌آنکه ببینیم می‌آید و می‌روَد و همچون خاکستر بر دست و چهره‌مان می‌نشیند.برخی ملال را ریشهٔ تمام شَ وب دونی...